Kennismakingsgesprek
De feestdagen komen er weer aan en mensen maken het weer gezellig in huis en onderling. Helaas geldt dat niet voor iedereen. Aan het einde van het jaar komt het geregeld voor dat stellen besluiten uit elkaar te gaan. Of je nou getrouwd bent of wel of niet samenwonend. Het blijft pijnlijk. Het kennismakingsmaking gesprek dat ik vandaag had onderschrijft dat weer. Gesprekken doe ik op locatie in een spreekkantoor of bij mensen thuis. Bij het opendoen van de deur ontstaan de tranen al. Als mediator roep je die tranen op. Ik snap dat wel. Als mens vind ik het uiterst pijnlijk . Als mediator blijft je professioneel en ziet de tranen en je benoemd het verdriet ook. Als mens wil ik soms wel een potje mee huilen. Wat een verdriet. Het komt bij mij binnen. Lastig is dat maar tegelijkertijd ben ik niet van steen. Zelf huilen bij een kennismakingsgesprek dat doe ik niet maar soms tijdens het Mediation traject moet ik echt weleens een traantje wegpinken. Deze mensen kozen tijdens de kennismaking voor mij als mediator omdat ik dan toch dat stukje menselijkheid laat zien maar ook professioneel blijf en duidelijk maak dat als je voor mij kiest dan begeleidt ik het hele traject professioneel met alle kennis en kunde en tegelijkertijd voel ik de emotionele lading en dat mag er gewoon zijn. Ook bij mij.