Vertrouwenspersoon tandeloze tijger of pitbull ?

Vertrouwenspersoon Tandeloze tijger of pitbull ?

Met interesse en ook soms irritatie lees ik alle berichten in de media die gaan over ongewenste omgangsvormen. In elke talkshow gaat het over de situatie bij NOS-sport en iedereen doet er zijn of haar plasje over.

Keer op keer komt de vertrouwenspersoon ter sprake en ik ben nog steeds verbaasd over alle misvattingen rondom het beroep vertrouwenspersoon.

Allereerst hoor ik steeds zeggen dat een vertrouwenspersoon goed zou zijn bij kleine bedrijven. Waarom? Zijn er bij grotere bedrijven geen ongewenste omgangsvormen? Een vertrouwenspersoon is een goede tool, in het beleid bij een organisatie, ter voorkoming van psychosociale arbeidsbelasting. Natuurlijk lost het hebben van een vertrouwenspersoon niet alle ongewenste omgangsvormen, met een toverstafje, op. Een groot voordeel is het wel. De vertrouwenspersoon is de eerste opvang en luisterend oor voor de melder maar heeft ook een adviesrol voor de organisatie. De vertrouwenspersoon kan dus de organisatie helpen om een sociaal veilige werkomgeving te creëren.

Verder hoorde ik Jack van Gelder aan een talkshow tafel zeggen dat hij het raar vond want hij had nog nooit een telefoontje van de vertrouwenspersoon gehad, om zijn kant van het verhaal aan te horen. Beste Jack dat gaat ook nooit gebeuren want een vertrouwenspersoon is er voor de melder en past geen hoor en wederhoor toe. Overigens de organisatie zelf moet zeker wel hoor en wederhoor toepassen.

Ik hoor steeds, de termen meldingen en klachten door elkaar gebruikt worden. Een melding wordt gedaan door een melder en dat is anoniem en een melder kan ook een formele klacht indienen en dit is niet anoniem en aan de hand daarvan kan een organisatie een onderzoek instellen.

Dan als klap op de vuurpijl hoor ik een arbeidsjuriste, bij het journaal, een vertrouwenspersoon een tandeloze tijger noemen. Nou dat moet ik toch echt weerleggen, want ik zou mijzelf eerder een pitbull noemen. Van nature kan ik altijd al slecht tegen onrecht. Steeds vaker geef ik bij meldingen een signaal af aan management of directie van een onveilige werksituatie. Afhankelijk van de ernst van de situatie trek ik dus al snel aan de bel. En ik vraag ook om mij aangesloten te houden op de stappen ,die een organisatie, nav mijn signaal gaat zetten. En het feit dat ik een signaal heb afgegeven komt ook weer terug in mijn jaarverslag dat ik voor alle organisaties maak. Dus ik geef gevraagd en ongevraagd advies en zeker dat laatste komt soms aan als een echte eye opener. Toch is het uiteindelijk wel zo dat de organisatie leidend is in de oplossing.

Om alle misvattingen uit de wereld te helpen hieronder de do’s en don’ts

Wat doet de vertrouwenspersoon:

• Zorgt voor adequate opvang van medewerkers die ongewenst gedrag ervaren
• Biedt een luisterend oor
• Kijkt eerst met de melder naar een oplossing in de informele sfeer
• Bespreekt met de melder welke andere opties er zijn
• Staat naast en steunt de melder bij elke stap die iemand zet
• Kan een melder ook wijzen op andere hulpverlenende instanties of zorgprofessionals
• Heeft geheimhoudingsplicht
• Gaat soms mee met gesprekken
• Geeft nazorg
• Geeft preventie advies aan de organisatie
• Geeft presentaties of kennissessies
• Geeft ongevraagd advies
• Heeft een signaleringsfunctie
• Maakt een jaarverslag voor de directie en OR

Wat doet een vertrouwenspersoon niet:

• Klachten onderzoeken
• Gesprekken of problemen overnemen van de melder
• Bemiddeling of mediation
• Hoor en wederhoor
• Actief deelnemen aan gesprekken
• Getuigenissen afnemen

Mocht je na het lezen van deze blog interesse hebben in het aanstellen van een externe vertrouwenspersoon of een kennissessie ongewenste omgangsvormen neem dan contact met mij op.